Όπως τα διαμάντια…
Είναι εμφανές ότι το κρασί στο supermarket απαιτεί μεγάλο χώρο παρουσίασης, ίσως δυσανάλογο με την απόδοση που μπορεί να προσφέρει. Αυτό για μια επιχείρηση supermarket, στην οποία ένας από τους σημαντικότερους δείκτες είναι ο δείκτης αποδοτικότητας ανά τ.μ. πώλησης, αποτελεί αρνητικό παράγοντα που επηρεάζει τη στρατηγική της σχετικά με την κατηγορία.
Από την άλλη, η επίτευξη της πολυπόθητης αντιπροσωπευτικής γκάμας απαιτεί συνεργασία με μεγάλο αριθμό προμηθευτών/παραγωγών, γεγονός που αυξάνει το διαχειριστικό κόστος. Η συνεργασία με εταιρείες αντιπροσώπευσης οινοποιείων μειώνει την πολυπλοκότητα, αλλά αυξάνει την εξάρτηση από τον προμηθευτή και το κόστος αγοράς. Και τα προβλήματα δεν σταματάνε εδώ.
Ο τρόπος παρουσίασης των κρασιών μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο ακόμα και στα πιο έμπειρα στελέχη που είναι υπεύθυνα για τα πλανογράμματα και τους κανόνες τοποθέτησης των προϊόντων στο ράφι. Στην απλούστερη μορφή τα κόκκινα, τα ροζέ και τα λευκά θα είναι τοποθετημένα ανά χρώμα. Επίσης, τα ακριβότερα κρασιά στα πάνω ράφια και οι φτηνές επιλογές στα κάτω. Από εκεί και πέρα η κατηγοριοποίηση μπορεί να λαμβάνει υπόψη παράγοντες όπως η χώρα ή η περιοχή προέλευσης, ή σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και η ποικιλιακή σύνθεση. Μια ακόμα σημαντική παράμετρος δυσκολίας στη διαχείριση της κατηγορίας είναι η ίδια η φύση του κρασιού.
Ένα ζωντανό προϊόν!
Το κρασί είναι ένα ζωντανό προϊόν που συνεχίζει να εξελίσσεται στη φιάλη, θετικά ή αρνητικά ανάλογα με το είδος του αλλά και τις συνθήκες αποθήκευσής του. Η εξασφάλιση από την αλυσίδα supermarket σωστών συνθηκών αποθήκευσης των αποθεμάτων, στις κεντρικές αποθήκες, στη μεταφορά, στις αποθήκες των καταστημάτων και στο ράφι, είναι το ελάχιστο μέτρο. Από εκεί και πέρα απαιτείται να δοθεί προσοχή στις εσοδείες που παρουσιάζονται, ενώ μερικές φορές ακόμα και ο οπτικός έλεγχος μπορεί να δώσει στοιχεία για την ύπαρξη μη κατάλληλων φιαλών στο ράφι.
Το προσωπικό που είναι υπεύθυνο για την κατηγορία στο κατάστημα θα πρέπει να έχει την κατάλληλη εκπαίδευση, ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί αυτούς τους ελέγχους. Θα πρέπει επίσης ιδανικά να είναι σε θέση να δώσει κάποιες, έστω και βασικές συμβουλές στους πελάτες που πιθανόν να χρειαστούν βοήθεια στην επιλογή τους. Όμως η εκπαίδευση (αρχικά) και στη συνέχεια η διατήρηση εκπαιδευμένου προσωπικού έχει και αυτή το κόστος της.
Μια ελκυστική κατηγορία
Πιθανόν όλα όσα έχουν αναφερθεί έως τώρα οδηγούν (εσφαλμένα) στο συμπέρασμα ότι κρασί και supermarket είναι κακός συνδυασμός που φέρνει μόνο προβλήματα και αφήνει δυσαρεστημένους πελάτες. Είναι όμως έτσι; Πρέπει οι αλυσίδες supermarket να περιοριστούν στα βασικά σε ότι αφορά την κατηγορία του κρασιού αφήνοντας τη δουλειά στα εξειδικευμένα καταστήματα; Η απάντησή μου είναι όχι.
Κι αν μια τέτοια απάντηση θεωρείται μεροληπτική, προερχόμενη από κάποιον που έχει περάσει πολλά χρόνια στο retail και ειδικά στο τμήμα αγορών της κάβας, είναι τα trends της αγοράς αυτά που το επιβεβαιώνουν. Κάθε χρόνο, όλο και περισσότεροι καταναλωτές παγκοσμίως αγοράζουν όλο και περισσότερες φιάλες από το supermarket. Έτσι, τα supermarkets αυξάνουν διαρκώς το μερίδιό τους στη συνολική πίτα πωλήσεων κρασιών έναντι των παραδοσιακών και εξειδικευμένων εμπόρων, αλλά και της επιτόπιας κατανάλωσης.