Το Νο2 της παγκόσµιας ζυθοποιίας, η SABMiller είπε τελικά το «ναι» στην (έκτη κατά σειρά) πρόταση εξαγοράς που της υπέβαλε το Νο1, η AB InBev, και προέκυψε ένα από τα µεγαλύτερα επιχειρηµατικά deal παγκοσµίως, ύψους 105 δισ. δολαρίων. Το νέο σχήµα θα έχει ετήσιο τζίρο περί τα 70 δισ. δολάρια, θα παράγει 80 δισ. λίτρα και… θα ευθύνεται για το 1/3 της µπίρας που καταναλώνεται σε όλο τον κόσµο. Επίσης, ανοίγει µια σειρά από σηµαντικά ζητήµατα για τον κλάδο.
Το φλερτ της AB InBev στη SABMiller ξεκίνησε το περασµένο καλοκαίρι και ήταν πιεστικό. Το deal έκλεισε στην έκτη προσφορά της AB InBev και αφού είχε προηγηθεί οµηρικό… πινγκ πονγκ µεταξύ των δύο εταιρειών για το προσφερόµενο τίµηµα: η SABMiller δέχτηκε τελικά την τιµή των 44 στερλινών ανά µετοχή ανεβάζοντας τη συνολική αξία της συµφωνίας στα 105 δισ. δολάρια. Πάντως, για να πάρει η συµφωνία την έγκριση των αρχών ανταγωνισµού η SABMiller θα πουλήσει πρώτα το αµερικανικό κοµµάτι της, τις εταιρείες Miller Coors και Miller Global Brand Busines, στη Molson Coors έναντι 12 δισ. δολαρίων.
Οι πιο απαισιόδοξοι βλέπουν κρίση στην αγορά µπίρας, επειδή οι «µεγάλοι» δεν µπορούν πλέον να δώσουν καινοτόµα προϊόντα
Με τη συµφωνία αυτή δηµιουργείται µια εταιρεία µακράν το Νο1 στην παγκόσµια ζυθοποιία, που θα παράγει και θα διακινεί σχεδόν το 1/3 της µπίρας παγκοσµίως. Ο τζίρος της θα κινείται στα επίπεδα των 70 δισ. δολαρίων, θα έχει προσωπικό 225.000 ανθρώπων και θα παράγει 80 δισ. λίτρα µπίρας ετησίως. Αυτή η γιγαντιαία εταιρεία θα έχει κυρίαρχη εµπορική θέση και παραγωγική βάση στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αµερική, τη Λατινική Αµερική και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Παράλληλα, θα δώσει στην AB InBev τα κλειδιά της Αφρικής, µιας ταχέως αναπτυσσόµενης αγοράς στην οποία δεν είχε τόσο ισχυρή παρουσία και στην οποία κυριαρχούσε η SABMiller, ενώ θα βρεθεί σε προνοµιακή θέση και στην αγορά της Κίνας.
Να σηµειωθεί ότι η βελγική – βραζιλιάνικη AB InBev έχει βρεθεί στην πρώτη θέση της παγκόσµιας ζυθοποιίας µε µια σειρά από συνεχείς εξαγορές και συγχωνεύσεις. Οι σηµαντικότερες ήταν της Interbrew (που παρήγαγε τη Stella Artois) το 2004, το 2008 της Anheuser-Busch (παραγωγού της κυρίαρχης στις ΗΠΑ, Budweiser) και το 2011 της Grupo Modelo (παραγωγού της Corona).
Τα ανοιχτά θέματα
Πάντως, η δηµιουργία αυτής της εταιρείας – µαµούθ εγείρει πολλές ανησυχίες για τις επιδράσεις της στην αγορά, ειδικά στις ΗΠΑ όπου τόσο η AB InBev όσο και η SABMiller δέχονταν µέχρι τώρα µεγάλες πιέσεις από τις µικρότερες ζυθοποιίες, που παράγουν και διακινούν βαρελίσια µπίρα, καθώς οι καταναλωτές τείνουν να επιλέγουν µπίρες µε πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και να αποφεύγουν τα «απρόσωπα megabrands». Μάλιστα, έχουν ενταθεί οι έρευνες των αρµόδιων αρχών σε αρκετές Πολιτείες για τον τρόπο µε τον οποίο οι δύο εταιρείες επηρέαζαν τα δίκτυα διανοµής τόσο για να προβάλουν τα δικά τους προϊόντα όσο και να κάνουν δυσκολότερη στις µικρότερες εταιρείες την πρόσβαση στην αγορά.
Μεγάλη ανησυχία υπάρχει, επίσης, για τις πιθανές (µεγάλες) περικοπές που θα κάνει το νέο σχήµα, στη λογική των συνεργειών και των οικονοµιών κλίµακας: όταν η InBev εξαγόρασε την Anheuser-Busch το 2008 για 52 δισ. δολάρια, περιέκοψε τα κόστη της κατά 2,25 δισ. δολάρια µέσα σε τρία χρόνια –φυσικά µε µεγάλες µειώσεις και στο προσωπικό.
Παράγοντες της αγοράς, στα πρώτα τους σχόλια, διατυπώνουν την ανησυχία τους και για την τροµακτική δύναµη που θα έχει το νέο σχήµα στη διαµόρφωση των τιµών, τις οποίες θα µπορεί να κινεί είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω, ανάλογα µε την ένταση του ανταγωνισµού. Αρκετοί θεωρούν πως διαµορφώνεται επί της ουσίας ένα µονοπωλιακό τοπίο, στο οποίο θα επιζούν µόνο πολύ µικροί τοπικοί παραγωγοί. Υπάρχουν, τέλος, και οι πιο απαισιόδοξοι, που βλέπουν κρίση στην αγορά µπίρας. Όπως ισχυρίζονται, αυτές οι εξαγορές δείχνουν ότι οι µεγάλες εταιρείες στερεύουν από ιδέες και δεν µπορούν πια να παράγουν καινοτόµα προϊόντα που θα κερδίσουν τους καταναλωτές – ουσιαστικά επιβάλλονται στην αγορά µε το µέγεθός τους. Και, όπως ανέφερε ένας εξ αυτών χαρακτηριστικά, αναµένει απόλυτο αδιέξοδο στην αγορά γιατί «µόνο τα µικρά παιδιά παίζουν πια µε την καινοτοµία – τα µεγάλα παίζουν µε τις εξαγορές».