Η κατάσταση στον κλάδο της ΕΑ&L -και όχι μόνο- θα ήταν πολύ διαφορετική αν είχαν υλοποιηθεί, έστω και εν μέρει, τα σχέδια που παρουσιάζουν ως κύριες προτεραιότητες οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία πολλά χρόνια, για ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, δημιουργία νέου παραγωγικού μοντέλου, υποστήριξη της εγχώριας επιχειρηματικότητας, ενίσχυση της εξωστρέφειας, προώθηση της καινοτομίας, βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, στήριξη υποσχόμενων κλάδων κ.λπ. Ωστόσο, με τα χρόνια να περνούν ανεκμετάλλευτα και τα σχέδια αυτά να παραμένουν μόνο επί χάρτου φθάσαμε στην κρίση -για τη διάρκεια και τις διαστάσεις της οποίας ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό ακριβώς αυτό το γεγονός- και πλέον όλα αυτά πρέπει να γίνουν με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς, υπό σαφώς πιο δύσκολες συνθήκες και με εμφανώς πιο δυσμενείς όρους, λόγω της κατάστασης στη διεθνή οικονομία.
«Σήμερα βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι που θα μπορούσε να οριστεί ως επανεκκίνηση της εθνικής μας οικονομίας», τονίζει, o πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Logistics επιλέγοντας να βλέπει μπροστά και να μην αναλώνεται στην απαρίθμηση όσων δεν έγιναν όταν έπρεπε. Φυσικά δεν αρνείται ότι ο κλάδος της ΕΑ&L, έρμαιο της κρατικής παθογένειας και της μακροχρόνιας έλλειψης αξιόπιστης και αποτελεσματικής εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής, δεν έχει τύχει μέχρι σήμερα της αρμόζουσας κρατικής υποστήριξης, παρότι μπορεί να έχει καταλυτική συμβολή στην ανάπτυξη και τη μετεξέλιξη της ελληνικής οικονομίας. «Παρότι συστηματικά καταγράφεται η δυναμική του τομέα της ΕΑ&L, ουσιαστικά βήματα δεν έχουν γίνει», επισημαίνει. Επιμένει όμως ότι αυτό που προέχει τώρα είναι να κοιτάξουμε μπροστά και να μη μεμψιμοιρούμε. «Το ζητούμενο, ειδικά στην παρούσα χρονική συγκυρία, δεν είναι να καταγραφούν τα λάθη και οι αστοχίες, που λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουν, αλλά να επαναπροσδιοριστεί το πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής».